Ne kadar özlemişim bi sevgiliyi
Uykuya dalmadan mesaj çekmeyi
Sabah olduğunda hayaliyle uyanmayı
Fırsat buldukça saçlarına dokunmayı
Yok artık saklanmak
Evin önünden alıyorum sevdiğimi
Emek’in yarısı tanıyor beni
Akşamları arabasıyla gelen siyah bereli
Hiç de zor değil karanlıkta seçmek yeşil gözleri
Bilmiyorum bakan var mı camdan
Hareket etmem bi hoşgeldin öpücüğü almadan
Sonrası Ankara bizim
Aşka geldim yine bi aralık ayı
Beklemek bana hep zor geliyor baharı
Kararlıyım yeni yıla girerken kollarımda sen
Dudaklarından kalbine inen ise yine ben