İstanbul Oyuncak Müzesi

Önyargılı olmak belki de en kötü yanlarımızdan biri .
Sunay Akın’ı ilk kez bir televizyon röportajında tanıdım . Tanıdım denemez tabii , yine bir önyargı sarmalının içinde dolaşıyorum ; yazarken bile ...
Bir röportajla bir insanı tanıyamazsınız .
Söyleşide konu “Kız kulesi”ydi . O zamanlar Kız kulesi henüz restore edilmemişti . İhale düzenlenmiş ve ihaleyi bir işadamının şirketi kazanmıştı . Belki hatırlarsınız ; kimileri buna karşı çıktı , kimileri ise destekledi .
Sunay Akın da buna karşı çıkanlardandı . Ona göre orası , bakir bir yerdi ve öylece kalmalıydı . Yani insanlardan uzak , bir efsane olarak orada sessiz sedasız durmalıydı .
Bu düşüncesi bana çok saçma geldi tabii . Bir mekan , içinde insanlar olduğu sürece yaşar . İnsanlar yoksa o mekan da yoktur .
Bu sabah tesadüfen TRT 2'de Sunay Akın’ı izledim .

Kendi kurduğu İstanbul Oyuncak Müzesi ’ni anlattı .
Ailesine ait Göztepe’deki tarihi bir köşkte oyuncak müzesi kurmuş . Türkiye’de olmayan bir müzeyi kendi çabasıyla , alın teriyle kurmuş .
Müzenin web sitesinde müze tanımı şöyle yapılıyor :
“Zeus'un Helikon dağında oturan dokuz güzel kızına “Musalar” denir . Onların bir diğer adı da ilham perileridir . Müze sözcüğünün kaynağı Musalar'dır . Yani , müze ilham perisi demektir .”

Sunay Akın müzesini anlatırken , gerçekte ne demek istediğini daha iyi anlıyorsunuz .
Hayalini gerçekleştirmenin kendisine verdiği mutluluk ekrandan taştı adeta .
Çok etkilendim .
Bana göre çağın çok gerisinde kaldığını düşündüğüm bir adam ( Kız kulesi ile ilgili düşüncelerinden dolayı ) bir anda en sevdiğim adamlardan biri oldu .
Kız kulesiyle ilgili düşüncesini de , kendisi müzesini anlatırken farkında olmadan bir şekilde çürüttü . Müzede ışık sensörleri var , yani kişiler olduğu sürece odalar aydınlık . Aynen şöyle dedi :
“Ben geldikçe ışık yanıyor , müzemizde sensörler var . Zaten kimse gelmeyecekse ışık niye yansın ?”
Sevgili Sunay Akın ,
Kurduğunuz oyuncak müzesinin ışıkları hep yansın ve müzeniz hiç yalnız kalmasın .
Kız Kulesi de tabii ...!